Vermoeidheid, feesten, ziekenhuis en meer!

Afgelopen week ben ik de hele week ziek geweest, tot en met donderdag.

Vrijdag voelde ik me al redelijk wat beter. Ik heb de hele dag nog wat rustig aan gedaan en wat geslapen. Ook heb ik geholpen om een flyer te maken voor het vakantieprogramma voor in de township. Voor de avond hadden we een kaartje gekocht voor Ramfest. Dit is een festival wat plaatsvond in de Old Grey Club, een cricket club. Daar zou rond 12 uur the Pendulum optreden en daar gingen we eigenlijk wel voor naar het festival. Het was een ontzettend goed feestje totdat rond 1 uur ik met iemand aan het dansen was uit het huis en ineens zijn vinger keihard aan het bloeden was. Er zat een diepe snee in zijn vinger en zijn vel hing helemaal los. Hoe hij zijn vinger zo heeft kunnen snijden, weten we tot op de dag van vandaag nog steeds niet, helaas. Waarschijnlijk is dit met glas gebeurd, maar hoe dit heeft kunnen gebeuren? We zijn snel naar de wc gegaan en daar hield hij zijn vinger onder de kraan, ik heb er iemand bij gehaald en die ging een verpleegster of iemand zoeken. Uiteindelijk zijn we naar buiten naar de ambulance gelopen en daar kregen we al snel te horen dat hij hechtingen nodig had. Ik ben toen meegegaan in de ambulance naar het ziekenhuis en daar hebben we heel lang moeten wachten. Er was namelijk maar één dokter en ze probeerden nog een dokter in het ziekenhuis te krijgen, omdat er veel gewonden waren, maar helaas er kon geen dokter komen. Rond half 4 zag het er naar uit dat hij bijna aan de beurt was, helaas kwam er toen net een man binnen die in allebei zijn armen was gestoken en moest deze man voor gaan. Uiteindelijk werden de hechtingen er rond half 5 ingenaaid en rond half 6 waren we eindelijk terug thuis. Toen heb ik 2 uur geslapen en kon ik niet meer slapen. Toen zijn we met zijn drieën rond 11 uur naar Jeffreys Bay vertrokken en hebben we daar wat gewinkeld. Ik heb er niks gekocht. Rond 4 uur zijn we weer terug gegaan en ‘s avonds ging iedereen uit eten, maar ik was te moe om mee te gaan en zat nog vol van mijn lunch in Jeffreys Bay. Ik ben op tijd naar bed gegaan en ‘s avonds was mijn vriendinnetje Kirsten weer terug in het huis, zij was zo’n 2 weken op vakantie geweest met haar ouders. Ik was blij dat ze weer terug was! De volgende ochtend waren Kirsten en ik al redelijk vroeg wakker en wilden we gaan winkelen in Walmer Park, daar waren we namelijk nog niet geweest. Dit winkelcentrum was open van 8 tot en met 2. Dus we hadden genoeg tijd, aangezien we rond 10 uur à half 11 al in het winkelcentrum waren. Deze keer heb ik wel eens bijna heel het winkelcentrum leeggekocht. Na het winkelen zijn we om 1 uur nog naar de Pick & Pay in het winkelcentrum geweest om wat boodschapjes te doen en zo hebben we ook onze lunch gekocht, lekkere pizzabroodjes. Eenmaal thuis hebben we de broodjes in de oven gedaan en hebben we buiten in de tuin lekker ‘gepicknickt’. ‘s Avonds gingen er nog wat mensen naar een Jazz-avond, maar ook daar was ik te moe voor, dus ik ben alweer vroeg naar bed gegaan.

Maandag waren we weer op Walmer Primary School. Ik heb ‘s ochtends bij een docente gezeten, die ineens naar de dokter moest. Dus ze had me uitgelegd wat ik met de kinderen moest doen en zo heb ik ongeveer 50 kinderen les gegeven. Ik zou de kinderen officieel maar 1 uur hebben en daar had ik me ook op voorbereid. Helaas was dit niet de werkelijkheid en de kinderen wisselden dus niet van les en ik had de kinderen voor 2 uur lang. Zo heb ik in de tussentijd nog wat spelletjes met ze gedaan en heb ik ze daarna nog wat laten tekenen en wat laten lezen. De kinderen waren erg braaf en ook waren ze voor hun doen bij mij stil, dus ik was best een beetje trots op mezelf. Maandagavond waren er al wat geruchten over stakingen de volgende dag in de township. En als er stakingen zijn, is het voor ons veel te gevaarlijk om daar te zijn.

De volgende ochtend kreeg één van onze huisgenoten een sms dat er zeker gestaakt zou worden en dat het ontzettend gevaarlijk zou worden, hun school werd zelfs gesloten. Onze coördinator probeerde nog mensen te bellen, maar deze zeiden eigenlijk allemaal dat er niks aan de hand was en dat het allemaal wel meeviel. Dus Lisanne en ik moesten toch op de Primary School gaan kijken. Toen we daar waren, hebben we aan de directrice gevraagd wat we moesten doen. De directrice vond het een slim plan dat we vandaag thuis bleven, aangezien ze niet wist wat er zou gaan gebeuren en als wij daar zouden blijven en het zou ‘s middags starten en we zouden niet meer opgehaald kunnen worden, dan zou dat natuurlijk een chaos zijn. Dus Kirsten en ik besloten naar Central te gaan, samen met Alexandra, een vriendin van een jongen uit het huis. We hebben in Central de toerist uitgehangen. Aangezien ik voordat ik naar Zuid-Afrika vertrok een hele map heb aangelegd over Zuid-Afrika en Port Elizabeth, met daarin ook toeristische dingetjes, feitjes enz. Zo kon ik een beetje de gids uithangen. Toen we vertrokken, kwamen toevallig net de ouders van Kirsten aangereden en zo zijn zij met ons meegegaan. Zo hebben we Fort Fredrick, the Horse Memorial, St. George’s Park, the City Hall, Donkin Reserve en nog veel meer bezocht. Het was een erg leuk dagje en we hebben ook nog geluncht in Central. Daarna zijn we nadat we thuis waren geweest uit eten geweest bij Angelo’s, een Afrikaans-Italiaans restaurant. Want Linda en Hanneke wilde alvast hun laatste avond vieren, hun officiële laatste avond is woensdag pas. In Angelo’s heb ik gezellig met Dylan (een Amerikaan) en Kirsten zitten kletsen en we hebben ontzettend hard zitten lachen over de meest onzinnige dingen, heb er erg van genoten! Daarna wilden er veel naar Barney’s om weer eens een liedje te zingen, maar voor deze keer had ik daar eens even geen zin in. En ben samen met nog wat anderen terug naar huis gegaan en zo lag ik weer redelijk op tijd in mijn bedje.